Collegetour

Afgelopen drie weken verzamelden elke maandagochtend om 10:20 de tweedejaars studenten van de opleiding MIC in het Koninklijk Instituut voor de Tropen, om hier verschillende collegetour-hoorcolleges te volgen.

Schermafbeelding 2015-09-24 om 14.07.02_edited

Schermafbeelding 2015-09-18 om 18.34.23

Schermafbeelding 2015-09-15 om 20.42.46

Fotograaf Robert Elsing was als eerste aan de beurt. Hij begon zijn college met “Vakmanschap garandeert geen succes.” Hij heeft genoeg vrienden gezien die gestopt zijn met werken omdat ze geen opdrachten kregen, terwijl het goede fotografen zijn. Het gaat om het personaliseren en specialiseren van jouw werk. Zo heeft een vriendin van Robert zich volledig gesp

ecialiseerd in het maken van foto’s voor goede doelen. Robert zijn eigen specialisatie is portretfotografie. Om een sterk personal brand te zijn is het nodig om te weten wie je bent en om een goede specialisatie te kiezen. Hierdoor onderscheid je jezelf van de grote groep. Een specialisatie hoef je niet perse op vaktechnisch gebied te kiezen, het beste is om dit te doen op visie/missie. Het hebben van een USP is erg belangrijk volgens Robert, hierdoor geef je de opdrachtgever een verhaal om zijn keuze voor jou te rechtvaardigen. Want dat moet een opdrachtgever altijd doen, zijn keuze rechtvaardigen tegenover de rest van het team. Robert zijn persoonlijke kracht ligt bij het feit dat hij een echt mensenmens is. Zijn doel is om mensen te laten stralen op foto’s terwijl ze zelf dachten dat ze eigenlijk nooit mooi op foto’s staan.

“Verkopen is nadenken, ontdekken, meedenken over hoe jij met je expertise anderen kunt helpen of problemen op te lossen“ zo vertelde Robert. Het gaat niet alleen om vakmanschap maar ook om wat je persoonlijk doet. Je kunt nog zoveel kwaliteiten hebben en professioneel zijn maar dit betekend niet perse dat je succes hebt.

Ik vond het college van Robert erg interessant. Hij vertelde veel over zijn eigen vakgebied maar ook gaf hij veel voorbeelden over collega’s en vrienden van hem. Hierdoor kreeg je een goed beeld hoe je je op verschillende manieren kunt onderscheiden. Dat is eigenlijk waar het hele college om draaide; je kunnen onderscheiden. Dit zijn handige tips voor het houden van de pitch straks.

Tijdens het tweede college was RamBam-presentatrice en documentairemaaksters Linda Hakeboom te gast. Maar wie is nu precies Linda Hakeboom, een klein deel van de zaal kent haar van het programma RamBam, maar een nog groter deel van de zaal kent het hele programma RamBam niet. Het college begon daarom met de uitleg over wie Linda Hakeboom nu precies is. Ze werd kort geïntroduceerd door Gabriel en toen startte het gesprek.

Linda vertelde dat ze eigenlijk geen flauw benul had over wat ze nu precies wilde doen na haar middelbare school. Een docent adviseerde ‘iets met schrijven’ en zo koos Linda voor de School voor Journalistiek in Utrecht. Aangezien Utrecht niet echt om de hoek lag, verhuisde Linda naar Maarssen. Hier woonde ze op een kamertje bij een man in huis. Het was geen prettige omgeving en Linda had de kroeg snel gevonden.

Tijdens haar studie aan de School voor Journalistiek moest ze verplicht een televisie vak erbij kiezen. Dit vond Linda eigenlijk grote onzin en wilde ze dan ook niet doen. Toen ze echter met een camera in de hand op pad ging werd ze verliefd. Verliefd op het vak en verliefd op het creëren van een extra dimensie. Sindsdien doet ze niets liever dan met een camera op pad en dingen maken. Ze ziet zichzelf niets anders meer doen.

Linda haar grote kracht is dat ze niet werkt met het idee; ik moet het dan en dan af hebben, het komt dan en dan op de televisie en ik wil het zus en zo vertellen. Ze wilt graag verhalen vertellen op een andere manier dan normaal waardoor je mensen aan het denken kunt zetten. Als er over nagedacht/gepraat wordt is Linda haar doel bereikt. Een documentaire maken over Jett Rebel en Douwe Bob was haar eigen idee. Ze vond dat hun verhalen verteld moesten worden. De documentaires werden goed bekeken en vooral die van Jett Rebel maakte een diepe indruk op veel mensen. Een nieuwe top documentairemaakster was opgestaan.

Haar tip: Gewoon doen en gewoon gaan. Je gaat sowieso een keer op je bek maar daar leer je alleen maar van. Denk niet in beperkingen en ben niet te veel bezig met anderen. Hier kan ik nog veel van leren. Ik ben geneigd om eerst de consequenties en risico’s te bekijken.

De derde en tevens laatste collegetour was met de hoofdredacteur van de Glamour, Sanne Groot Koerkamp. Als student was Sanne erg lui, ze studeerde aan de school voor journalistiek maar vond eigenlijk dat de normale 4 jaar ook makkelijk wel in 3 jaar te doen was. Ze werkte tijdens haar studie zo’n 3 à 4 nachten in de kroeg en freelancete voor verschillende bladen en tijdschriften. De school voor Journalistiek zag ze eigenlijk alleen maar als netwerk. Want daar gaat het om in deze wereld; netwerken.

Eigenlijk had ze tijdens haar studie maar 1 grote droom en dat was schrijven voor de Nieuwe Revu. Hier werkten namelijk al haar helden. Uiteindelijk heeft ze vijf jaar voor de Nieuwe Revu gewerkt. Hier wilde ze eigenlijk hoofdredacteur worden maar na 5 jaar merkte ze dat ze klaar was met het ‘zware’ van de Nieuwe Revu. Ze wilde een nieuwe stap maken en nam ontslag zonder dat ze al iets anders had. Binnen een korte tijd kreeg ze een aanbieding om de hoofdredacteur van Scump te worden. Ze zat niet op haar plek en binnen een half jaar was ze weer weg. Vervolgens werkte ze bij de radio, freelancete voor Viva, Margriet en Jan en ondertussen richtte ze haar eigen bedrijf, Queens of Content, op. Een bedrijf dat jong talent scout op schrijfgebied, zowel online als offline.

Uiteindelijk kreeg ze de vraag of zij het leuk vond om hoofdredacteur van de Glamour te worden. Ze vertelde dat leuk eigenlijk niet het goede woord is omdat het zo slecht gaat met de tijdschriften in deze tijd, maar dat ze het wel een enorme uitdaging vond. Er volgde een reeks van zenuwslopende en zware gesprekken en daar kwam uiteindelijk het verlossende bericht dat ze de baan gekregen had. Maar hoe houd je een tijdschrift overeind in een tijd dat vrijwel alles digitaal gaat? Voordat Sanne werd aangesteld was het voornamelijk een tijdschrift. Sanne wilde meer en zo ontstonden de Glamour Events. Daarnaast heeft ze ook goed nagedacht over het DNA van het merk. De kracht van Glamour is het onbereikbare bereikbaar maken op gebied van mode, liefde, health en beauty. Omdat de grootste bron van inkomsten bij de advertenties ligt moest ze goede verdienmodellen maken die ze elke dag weer opnieuw bekijkt en aanpast. Daarnaast heeft ze een goed team om zich heen die zich elke keer weer een beetje moet aanpassen. Lukt het niet om mee te komen in deze veranderingen dan moet je er helaas uit.

De belangrijkste les die Sanne ooit geleerd heeft en ons wil meegeven is dat iedereen maar wat doet en je dus best op jezelf mag en kunt vertrouwen. Op mezelf vertrouwen vind ik soms nogal lastig. Terwijl ik wel weet dat ik het kan. Ik moet meer vertrouwen op mijn eigen kunnen en kwaliteiten. Daar kan ik nog wat van leren.